My Faerieland Forgotten....
Fyrir nokkrum árum hafði ég mjög gaman af stjörnuspeki og draumaráðningum.
Var þetta aldrei meira en skemmtun, aldrei tók ég þetta alvarlega :)
Öll dreymum við, þótt yfirleitt munum við ekki eftir því daginn eftir.
Þannig hefur það verið hjá mér seinustu mánuði..þangað til á aðfaranótt mánudags.
Ég vaknaði einhvern tímann um nóttina útaf því að Gandalfur(kötturinn hennar Elísu)
var eitthvað að troða sér undir rúmteppið.
Eftir að hafa hent honum útúr herberginu fór ég aftur að sofa
og þá dreymdi mig draum sem er ennþá jafn lifandi núna, nokkrum dögum seinna,
þegar ég vaknaði um morguninn. Þetta hefur nú komið fyrir áður en þau skipti eru ansi fá.
En þessi var óvenju sterkur.
Við að loka augunum get ég séð staðinn fyrir mér, fólkið sem var í kringum mig,
öll hljóðin og lyktina.
Hvað er málið? af hverju man ég svona rosalega vel eftir þessum draumi?
og öll þessi smáatriði sem ég man venjulega ekki eftir þegar ég er vakandi :)
Það hafa komið fram alveg óteljandi kenningar um hvað draumarnir tákna,
en enginn hefur endanlegt svar.
Er þetta tæki heilans til að vinna úr tilfinningum? eða er undirmeðvitundin
að upplifa annann veruleika sem við tengjumst bara þegar við erum sofandi?
Draumar eru endalaus uppspretta umhugsunarefnis.
Það hefur komið fyrir að hlutir sem mig hefur dreymt hafa gerst síðar,
yfirleitt ekkert merkilegir hlutir,
nema þegar mig dreymdi að ég væri að fara að eignast stelpu fyrir 11 árum síðan.
Ég man vel eftir þeim draum enn í dag. Sit á baunapoka inná fæðingarherbergi með litla
stúlku í fanginum. Að vísu reyndist Elísa vera öðruvísi á litinn þegar hún kom loksins í heiminn(eiginlega grænleit) :) en að öðru leyti var þetta mjög svipað.
Mánudagsdraumurinn mun ekki gerast í þessum veruleika,
þar eru of mörg atriði sem geta ekki gerst.
Kannski voru þetta bara skilaboð frá Cthulhu? :p hehe
Engu að síður ljúfur draumur.
Var þetta aldrei meira en skemmtun, aldrei tók ég þetta alvarlega :)
Öll dreymum við, þótt yfirleitt munum við ekki eftir því daginn eftir.
Þannig hefur það verið hjá mér seinustu mánuði..þangað til á aðfaranótt mánudags.
Ég vaknaði einhvern tímann um nóttina útaf því að Gandalfur(kötturinn hennar Elísu)
var eitthvað að troða sér undir rúmteppið.
Eftir að hafa hent honum útúr herberginu fór ég aftur að sofa
og þá dreymdi mig draum sem er ennþá jafn lifandi núna, nokkrum dögum seinna,
þegar ég vaknaði um morguninn. Þetta hefur nú komið fyrir áður en þau skipti eru ansi fá.
En þessi var óvenju sterkur.
Við að loka augunum get ég séð staðinn fyrir mér, fólkið sem var í kringum mig,
öll hljóðin og lyktina.
Hvað er málið? af hverju man ég svona rosalega vel eftir þessum draumi?
og öll þessi smáatriði sem ég man venjulega ekki eftir þegar ég er vakandi :)
Það hafa komið fram alveg óteljandi kenningar um hvað draumarnir tákna,
en enginn hefur endanlegt svar.
Er þetta tæki heilans til að vinna úr tilfinningum? eða er undirmeðvitundin
að upplifa annann veruleika sem við tengjumst bara þegar við erum sofandi?
Draumar eru endalaus uppspretta umhugsunarefnis.
Það hefur komið fyrir að hlutir sem mig hefur dreymt hafa gerst síðar,
yfirleitt ekkert merkilegir hlutir,
nema þegar mig dreymdi að ég væri að fara að eignast stelpu fyrir 11 árum síðan.
Ég man vel eftir þeim draum enn í dag. Sit á baunapoka inná fæðingarherbergi með litla
stúlku í fanginum. Að vísu reyndist Elísa vera öðruvísi á litinn þegar hún kom loksins í heiminn(eiginlega grænleit) :) en að öðru leyti var þetta mjög svipað.
Mánudagsdraumurinn mun ekki gerast í þessum veruleika,
þar eru of mörg atriði sem geta ekki gerst.
Kannski voru þetta bara skilaboð frá Cthulhu? :p hehe
Engu að síður ljúfur draumur.